Vanavond om 20:00 trappen we af! De Nederlandse Dansdagen beginnen! Dat betekend ook nog ongeveer 24 uur in spanning zitten met de vraag of ik ga winnen.. haha. Dus fingers crossed!
Tijdens de pitch en ook in een ander gesprek rondom de Nederlandse Dansdagen werd mij twee keer een vraag gesteld die me erg aan het denken heeft gezet.
Wat is het grootste misverstand rondom inclusiedans? Vaak als iemand mij die vraag stelt dat overvalt het me, omdat het zo’n grote thematiek is. Toch, als ik dicht bij mezelf blijf en het aan de mensen vraag waarmee ik werk dan komen er vooral specifieke voorbeelden in me op. Daarom heb ik een lijstje gemaakt over de misverstanden die ik vaak tegen kom in gesprekken. Ook heb ik wat mensen van Misiconi gevraagd.
- Joop: Voor mij is het grootste dilemma dat inclusie(dans) vaak met een tunnel visie wordt benaderd. Inclusiedans lijkt nu een bepaalde vorm of format het hebben waarin we nog steeds bezig zijn met labels plakken of hokjes maken, maar er zijn vele verschillende vormen en werkwijzen mogelijk. Voor mij gaat het over het continue open gooien van….
- Manouk Schrauwen: ‘De mistvatting is dat het vaak gaat om het proces, en de liefdadigheid in plaats van een hoogwaardig artistiek product.’ Dit kan naast elkaar bestaan.
- Malou Lintmeijer: ‘Het is zo jammer dat er zo’n enorme scheiding zit tussen high brow and low brow. Alles heeft waarde en is even belangrijk’.
- Jordy Ruhl; Ik vind het grootste misverstand dat inclusiedans vaak niet wordt gezien als professioneel en serieus. Het is heel vaak zo dat mensen er van uit gaan dat ik dingen niet weet of kan.
- Claudia Scaringella: Het is jammer dat mensen vaak denken dat inclusie amateuristisch is en minder belangrijk is dan ‘exclusive dance’. Met exclusive bedoel ik de gevestigde vorm en kennis die we hebben over dans.
Kijk vanavond mee naar de opening en kom ook naar de Nederlandse Dansdagen. Ik en de Misiconi dansers zijn er ook!
