DIY, wie kent het niet? Do It Yourself! een van mijn favoriete termen de afgelopen 5 jaar. En waarom? Omdat ik echt denk dat veel meer mensen veel meer zelf kunnen doen dan dat ze denken, en zeker in een creatief beroep en binnen de podiumkunsten!
Vanuit vroeger heb ik geleerd om eerst zelf iets te proberen en dan pas iemand anders te vragen. Dit is een zegen, want je wordt best goed in veel dingen. Tegelijkertijd is het ook goed om mensen om hulp te vragen en te beseffen dat je niet alles kan of niet alles super mooi kan. Alleen daar heb ik het nu niet over. Hulp moet je altijd vragen als je het nodig hebt. En soms kan iemand anders het gewoon 10x mooier en beter maken. Toch, in dit blog heb ik het over jezelf creatief uitdagen en dingen maken. Ja, de term ‘DIY’ dekt de lading ook niet helemaal, want hier krijg je een soort van knutsel gevoel bij. Misschien doel ik meer op een interdisciplinaire werkwijze waarin je jezelf niet vastlegt. Ik voel mij als maker ook meer fluïde.
Ik ben opgeleid tot danser en choreograaf, maar nog steeds maak ik soms de kostuums en of het decor. In het begin van mijn carrière was dit noodzakelijk vanwege geld, maar steeds vaker doe ik het omdat ik het daadwerkelijk fijn vindt om te doen. Soms is het een eerste prototype en werk ik samen met een kostuum designer, een andere keer is omdat het moet want een bestelling komt niet aan, en een andere keren is het een bewuste keuze. Ik denk altijd maar; ‘You have to work with that you have.’
Ik vind het heerlijk om een idee dat ik in mijn hoofd heb uit te werken tot een fysiek beeld. Pas wanneer het fysieke beeld er is kun je kijken of het werkt of wat het doet met de ruimte en beweging. En mede hierdoor voel ik me vaak ook meer een beeldmaker dan een danser of choreograaf. Ik ben niet meer het een of meer het ander. Ik ben alles in een, het liefst maak ik hier geen keuze in en wil ik alles gebruiken in mijn werk.
Veel inspiratie haal ik uit kunstenaars die spelen met hun performatieve karakter en werk maken dat verschillende vormen kan aannemen. Denk aan Daniel Lismore als levend kunstenaar, Francis Alÿs en Doris Uhlich. Mocht je ze niet kennen dan adviseer ik echt ze op te zoeken!
De fluiditeit van mijn werk ben ik nog aan het onderzoeken en schrijf ik graag binnenkort meer over. Voor nu ben ik super benieuwd of jij dit ook herkent in je werk.
