Wat ik vaak lees is dat diversiteit en inclusie kracht en kwaliteit met zich mee brengt. Ik verkondig dit al jaren, alleen het lijkt wel alsof het de laatste tijd heel vaak bij het woord kwaliteit blijft hangen. Waarom hebben we het vaak over kwaliteit binnen de inclusiedans, en waarom lijken we er niet uit te komen?
In mijn zoektocht om het vraagstuk rondom kwaliteit te verdiepen en meer vorm te geven stuitte ik op een oud artikel van Dansmagazine dat door Jolanda Keurentjes is geschreven in 2015. De titel is DE VIRTUOSITEIT VAN IMPERFECTIE: KUNST OF PARTICIPATIE? Er worden hier veel dingen in beschreven of even uitgelicht waar we het binnen de inclusiedans nog steeds vaak over hebben. Naast dit artikel met verschillende perspectieven wil ik ook putten uit gesprekken die ik heb gehad met de dansers bij Misiconi, programmeurs en andere artistiekelingen die dicht bij me staan.
Wat is kwaliteit?
kwaliteit… Wat is dat eigenlijk? De kwaliteit van iets is de mate waarin datgene goed is of aan bepaalde normen voldoet. Een ander woord voor kwaliteit is deugdelijkheid. Ook heeft kwaliteit te maken met de mate waarin een product of dienst beantwoord aan de behoeftes of verwachtingen, die (voorafgaand) kenbaar gemaakt zijn. kwaliteit is moeilijk te meten en kan zowel objectief als subjectief zijn, het begrip wordt gevormd in instituten die informeel vastgelegd hebben waaraan producten of diensten moeten voldoen. Denk aan dansacademies, productiehuizen en of theaters. Binnen dans wordt kwaliteit vaak beschreven in recensies of onderling bij bijvoorbeeld programmeurs, programma makers, vakdocenten. De kwaliteit heeft dan betrekking op voor of over…
- De danser: Op zijn of haar manier van dansen of het fysieke lichaam.
- De choreograaf: De wijze waarop de choreograaf werkt en of hoe er keuzes worden gemaakt.
- Het stuk of de choreografie: In hoeverre het stuk voldoet aan verwachtingen, relatie heeft tot thematiek en bijvoorbeeld dramaturgische keuzes zijn uitgewerkt.
Dus om binnen het kwaliteitskader te vallen ga ik er van uit dat je binnen een bepaalde norm moet vallen en aan verwachtingen moet doen die op dat moment belangrijk zijn binnen de sector. Op dit moment zie je dat het bijvoorbeeld belangrijk is om inclusief, divers en laagdrempelig te zijn in je werk. Bijvoorbeeld werken met thematieken die maatschappelijk zijn en zo een ander publiek naar het theater trekt. Tegelijkertijd kun je stellen dat kwaliteit multidimensionaal is want de norm veranderd steeds plus iemands verwachtingen ook. kwaliteit is dus eigenijk super dynamisch en altijd in beweging in plaats van een statisch begrip.
Een voorbeeld
Binnen de urban genres zoals hiphop en breaking zie je door de jaren heen ook het kwaliteitsdebat. Hiphop viel een aantal jaar geleden ook niet binnen de norm (dansnorm) en de bewegingstaal die verwacht werd op het podium. Door verandering van beleid en de uitvoering hier van zie je nu een verschuiving binnen de podiumkunsten. De dansvorm wordt meer geïntegreerd in choreografieën en makers met deze stijl krijgen steeds meer een podium of ontwikkelen zich. Door meer zichtbaarheid bij een groter en breder publiek is er nu meer acceptatie. En het wordt door het grote publiek als volwaardig en hoogwaardig gezien. Een mooi voorbeeld hieronder van Les Indes Galantes.
Ik verheug me op de toekomst!
Terug kijkend op dit voorbeeld verheug ik me op de toekomst van inclusiedans en hoe de emancipatie van personen met een beperking zich verder ontwikkeld. Want inclusiedans gaat niet over de beperking of lagere eisen stellen aan je dansers of aan het product. Het is een geheel ander perspectief van het kijken naar een lichaam dat nog te vaak buiten de norm valt. Dus ik zou zeggen daag je zelf uit en bekijk mijn survival tip 4 uit mijn vorige blog; de ultimate survival guide 2022.
Laat in de berichten hieronder achter wat voor jou kwaliteit is. Ik ben super benieuwd hoe jij dit ervaart.
